ABSTRACT
The aim of this study is to analyze the relationship between people's existential and economic concerns and their trust in the government during the COVID-19 pandemic. In this context, it is aimed to obtain in-depth information about the direction of government-individual relations during the pandemic, how the policies regarding trust in the government during and after the pandemic are perceived, the relationship between the duties and responsibilities assigned to the government and the existential and economic concerns of individuals. In line with these purposes, the method of the study was determined as the explanatory sequential mixed method. In this framework, firstly, quantitative data collection and analysis process was carried out, and qualitative research was carried out with the results obtained from there. According to quantitative findings;As the trust in the government and its institutions increases, there is a regression in the existential concerns of individuals. On the other hand, it has been determined that there is no relationship between gender and trust in the government, but existential concerns are related;there is a significant difference between trust in the government and existential concerns according to work-occupational status;trust in the government and existential concerns decrease as age increases;as religious commitment increases, existential concerns decrease, while trust in the government increases. In addition, it has been observed that there is a significant relationship between the economic concerns of individuals and their trust in the government and their existential concerns. It was understood that the empirical and descriptive analysis results were also supported by the qualitative findings, and it was determined that they largely overlapped with the relevant literature. Bu çalışmanın amacı COV1D-19 salgını sürecinde insanların varoluşsal ve iktisadi kaygılarının devlete güvenle ilişkisini incelemektir. Bu baǧlamda, devlet-birey ilişkilerinin salgın sürecinde nasıl bir yön izlediǧi, devlete duyulan güven konusunda salgın dönemi ve sonrası politikaların nasıl algılandıǧı, devlete biçilen görev ve sorumluluklar ile bireylerin varoluşsal ve iktisadi kaygıları arasında nasıl bir ilişki olduǧu hakkında derinlemesine bilgilerin edinilmesi amaçlanmıştır. Söz konusu amaçlar doǧrultusunda çalışmanın yöntemi açıklayıcı sıralı karma yöntem olarak belirlenmiştir. Bu çerçevede öncelikle nicel veri toplama ve analiz süreci yapılmış, buradan çıkan sonuçlarla nitel araştırma gerçekleştirilmiştir. Nicel bulgulara göre;devlete ve kurumlarına güven arttıkça, bireylerin varoluşsal kaygılarında bir gerileme söz konusudur. Öte yandan cinsiyet ile devlete güven arasında ilişki bulunmadıǧı ancak varoluşsal kaygılar ilişkili olduǧu;iş-meslek durumlarına göre devlete güven ve varoluşsal kaygılar arasında anlamlı bir farklılık olduǧu;yaş arttıkça devlete güven ve varoluşsal kaygıların düştüǧü;dini baǧlılık arttıkça varoluşsal kaygılar azalırken, devlete güvenin arttıǧı tespit edilmiştir. Ayrıca bireylerin iktisadi kaygıları ile devlete güven ve varoluşsal kaygıları arasında da anlamlı bir ilişki olduǧu görülmüştür. Ampirik ve betimleyici analiz sonuçlarının nitel bulgular tarafından da desteklendiǧi anlaşılmış, büyük oranda ilgili literatürle de örtüştüǧü tespit edilmiştir.